Wśród podejść organizatorskich możemy wyróżnić kilka podstawowych. Różnią się one między sobą przede wszystkim stosunkiem do analizy stanu istniejącego i stanu idealnego oraz sposobem ich rejestracji. Martyniak (1996) opisuje następujące podejścia:
1. Podejście opisowo-ulepszająceW tym podejściu czołową pozycję zajmuje rejestracja stanu faktycznego. Kluczowe pytanie to: jak funkcjonuje system? Typowym przykładem takiego podejścia może być analiza elementarna Taylora a także podejścia m.in. F.B. Gilbretha czy K. Adamieckiego. Materiał empiryczny zgromadzony w toku obserwacji zostaje w tym podejściu poddany krytycznej analizie i ocenie w celu znalezienia możliwości usprawnień.