Ocena heurystyczna
Sprawdzenie, czy produkt został zaprojektowany zgodnie z zasadami ergonomii oprogramowania i czy jego funkcjonalność odpowiada wymaganiom typowych zadań roboczych użytkownika, badanie zgodności dialogu i poprawności budowy interfejsu. Jednym z przykładów oceny heurystycznej jest metoda Nielsena (1993), bada się tą metodą:
- widoczny status systemu - informowanie użytkownika, na bieżąco, co się dzieje z systemem, za pomocą komunikatów,
- zgodność pomiędzy systemem a rzeczywistością - zrozumiały język - użytkownika, naturalny i logiczny porządek,
- pełną kontrolę użytkownika - umożliwianie cofania i powtarzania czynności,
- spójność i standardy - przestrzeganie zaleceń przewodnika stylu, używanie jednakowego oznakowania i działań w całym produkcie,
- elastyczność i skuteczność - możliwość dopasowywania obsługi dla zaawansowanych użytkowników,
- umiar i estetykę - brak zbędnych informacji oraz odciągających uwagę użytkownika,
- zapobieganie błędom, obsługę błędów, pomoc i dokumentację - komunikaty wskazujące problem i proponujące możliwość jego rozwiązania. Dokumentacja dotycząca zadań podzielona na sekcje i posiadająca indeks tematów.
Wróć do oceny ekspertów